τραγούδια του έρωτα δραπετεύουν
από τα άδεια κοχύλια της παραλίας
Φαντάσματα από ομίχλη χορεύουν
πάνω στη θάλασσα που κοιμάται
Έχεις ένα άφοβο βλέμμα
Ένα αμέριμνο χαμόγελο
Ένα εύθραυστο σώμα
καθώς με πλησιάζεις
μέσα από τα ερείπια της αρχαίας Σάμου
Και νιώθω ξαφνικά ντροπή
Γιατί δεν σε έβλεπα όταν δάκρυζες
Γιατί δεν σε άκουγα όταν έκλαιγες
Όλα αυτά τα χρόνια πριν σε γνωρίσω
Και τούτο είναι θαρρώ
το προμήνυμα της αγάπης
που έρχεται ξανά σαν αύρα
στη παραλία του Πυθαγόρειου
Δημήτρης Βάρος
0 Σχόλια