Στην αρχή υπήρχε πλήρης άγνοια, διότι οι ψυχές κλεισμένες πρόσφατα μέσα στα σώματα και μην υπομένοντας τον εξευτελισμό, φιλονικούσαν με τους θεούς του ουρανού, και κρατώντας και διεκδικώντας την αρχοντική καταγωγή τους, επειδή κι αυτές είχαν τον ίδιο δημιουργό, αντιδικούσαν χρησιμοποιώντας ως όργανα τους ανθρώπους που τους είχαν απομείνει και τους έκαναν να κάνουν επιθέσεις, να αντιτάσσονται και να πολεμούν μεταξύ τους. Οι δυνατοί σκότωναν και έκαιγαν τους αδυνάτους και τους έριχναν άλλωστε ζωντανούς και άλλοτε νεκρούς στα άδυτα.
Τότε, αγανακτισμένα τα Στοιχεία προσπαθούσαν να συναντήσουν τον Μονάρχη Θεό, για να του εκθέσουν την άγρια συμπεριφορά του ανθρώπου. Όταν πια το κακό είχε γίνει μεγάλο, τα Στοιχεία πήγαν στον Θεό που τα δημιούργησε και είπαν τέτοια λόγια για κατηγόρια: «ως πότε Θεέ, θα έχεις την διάθεση να αφήσεις χωρίς θεϊκή προστασία την ζωή των θνητών; Χάρισε χρησμούς στην νύχτα, γέμισε τα όλα με καλές ελπίδες, και ας φοβηθούν την εκδίκηση των θέων και τότε κανένας δεν θα αμαρτήσει».
Αφού γεννηθεί δηλαδή ο καθένας από εμάς και λάβει ψυχή, τον παραλαμβάνουν οι δαίμονες που έχουν λάβει υπηρεσία εκείνη την στιγμή της γέννησης του και οι οποίοι ορίστηκαν από τα αστέρια. Αυτοί κάθε στιγμή εναλλάσσονται, καθώς δεν μένουν ίδιοι αλλά ανακυκλώνονται. Αυτοί, αφού διεισδύσουν μέσω του σώματος στα δύο μέρη της ψυχής (θυμοειδές & επιθυμητό) την περιστρέφουν καθένας ανάλογα με την δική του ενέργεια. Το λογικό μέρος της ψυχής έχει παραμείνει ανεξάρτητο από τους δαίμονες κατάλληλο για την υποδοχή του Θεού.
Σε όποιον λάμπει η θεϊκή ακτίνα μέσω του (νοητού) ήλιου στο λογικό μέρος της ψυχής (όλοι αυτοί είναι λίγοι) καταργούνται οι δαίμονες τους. Γιατί κανείς, ούτε θεός, ούτε δαίμονα δεν έχει εξουσία και δύναμη απέναντι σε μια ακτίνα του Θεού.
Ο Έρωτας προς τον Θεό του ουρανού και προς όλα όσα αυτός περιέχει, είναι μια συνεχής πράξη λατρείας. Αυτή κανένα άλλο ζωντανό πλάσμα ούτε από τα θεϊκά ούτε από τα θνητά δεν την πέτυχε έκτος από τον άνθρωπο.
Και αποφασίστηκε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού ο άνθρωπος να είναι πλασμένος καλύτερος από τους θεούς, οι οποίοι είναι πλασμένοι μόνο από την αθάνατη φύση, αλλά και καλύτερος από όλα τα θνητά, γι΄αυτό ο άνθρωπος, συνδεδεμένος με τους θεούς μέσω συγγένειας τους λατρεύει με την θρησκεία και με τον ιερό Νου, ενώ οι θεοί με ευσεβή αγάπη, επιβλέπουν και φυλάσσουν τα ανθρωπινά.
Η αμοιβή για όσους ζουν με ευσέβεια προς τον Θεό είναι η ελευθέρωση από τα δεσμά της θνησιμότητας. Γιατί όσοι έζησαν με ευσέβεια τους επιτρέπετε η επιστροφή στον ουρανό, ενώ όσοι έζησαν με ασέβεια τους επιφυλάσσεσαι η επαναφορά σε σώματα βδελυρά και ανάξια της ψυχής. Οι Ψυχές κατά την Κοσμική τους Ζωή κινδυνεύουν όσον αφορά την ελπίδα της μελλοντικής αιωνιότητας.
Ο Ερμής αφού εμφανίστηκε περισσότερες φορές στη Αίγυπτο, θυμόταν τον εαυτό του κα ονομάστηκε για τρίτη φορά Ερμής. Γι΄αυτό έτσι ο Τρισμέγιστος Ερμής ονομάστηκε, επειδή τρεις φορές εκεί ανέπτυξε την φιλοσοφία του και για Τρίτη φορά είχε την συνείδηση του εαυτού του.
Πηγή
ΔΙΟΓΕΝΕΙΣ ΕΛΛΗΝΕΣ
0 Σχόλια