Επειδή ο Έρωτας, από την ίδια τη φύση και τη δομή του, τείνει προς την πνευματοποίηση, όπως ο ποταμός τείνει προς τη θάλασσα, το ερωτικό μας σύπλεγμα οδεύει προς το επάνω πάτωμα και βρίσκει εκεί την πλήρωσή του, όχι ανάμεσά μας. Το τονίζω. Η πλήρωση δεν βρίσκεται ανάμεσα στους ερωτευμένους, αλλά στη σύνδεση του έρωτά τους με κάτι πολύ ευρύτερο, λεπτότερο, περιεκτικότερο, με μια Πηγή από την οποία να αντλεί. Ο έρωτας αποκομμένος από την πνευματική Πηγή δεν αξίζει το όνομα του Έρωτα. Γίνεται , λοιπόν, μια μετάθεση του έρωτα στην πνευματική περιοχή, μια μετουσίωση των ερωτικών στοιχείων σε πνευματικά. Μόνον έτσι δικαιώνεται ο Έρωτας. Διαφορετικά είναι στείρος. Σκοπός του είναι να πνευματοποιήσει τον άνθρωπο.
Η μουσική, το φεγγαρόφωτο και τα όνειρα, είναι τα μαγικά μας όπλα.
Το φεγγάρι που επιμηκύνει τις σκιές κάνοντας τα δέντρα να φαίνονται μεγαλύτερα.
Τα όνειρα να είναι μέρος του εαυτού μας...Ναι… και τι θλίψη να ξυπνάμε….
Και μέσα στα σπλάχνα της μουσικής να ταξιδεύει η σκέψη μας.
0 Σχόλια