Metallica - The Unforgiven.....με τον Γιάννη Ρήγα

Μέσα στις υποτιμημένες μέρες του χειμώνα, σε ώρες που η βοήθεια από το ηλιοφώς
παρέχεται με το δελτίο και λίγο απέχει από το να την φορολογήσουν κι αυτή, το μόνο, ίσως, καταφύγιο για να κρατηθεί η κρίσιμη θερμοκρασία ψυχής σε επίπεδα ανάδρασης, είναι η μουσική της οργής!... Οι παρατεταμένες ασκήσεις απαξίωσης, από μιαν ανάλγητη μειονότητα σε ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα πληθυσμού, μέσα σε μια πρωτόφαντη περίοδο της Ιστορίας, όπου για πρώτη φορά γίνεται λόγος για… περιττά τμή
ματα πληθυσμού, αναδιατάσσει τα μουσικά ακούσματα. Σε «πεδία μάχης» δεν μπορείς ν’ ακούς άνετα τα αδιαφιλονίκητα αριστουργήματα της κλασσικής μουσικής, ούτε ρομαντικές μπαλάντες απαλλαγμένες από σύννεφα στον μουσικό τους ουρανό. Δεν μπορείς να γλεντήσεις με τα τραγούδια που αρμόζουν σε ξεφαντώματα, όσο κι αν σου λείπουν, όταν στα διπλανά σπίτια κάθε μέρα ξεφυτρώνει κι ένας άνεργος ή κάποιος αυτοκτονεί ή σε κάποιον κόβουν το φως, τα φάρμακα, την περίθαλψη!...... / METALLICA – THE UNFORGIVEN 1
Μια Νέα Γενιά βγαίνει στο δρόμο και πολύ γρήγορα, ενώ μαθαίνει τους κανόνες του παιχνιδιού, καταλαβαίνει ότι απαξιώνεται μέσα σε ρόλους χωρίς όραμα... Πόσο πονάει στ’ αλήθεια το Σβήσιμο των Ελπίδων μέσα σε βουβό θρήνο!... Μέχρι που συνειδητοποιείς πως… Ότι είδες, έμαθες κι ένιωσες, μια φυλακή για στα όνειρά σου!... Μια ζωή για τους άλλους!... Μάταιη μάχη για την υστεροφημία! Κρίμα...Γέρασες πια!... Ότι Είδες, Έμαθες και Γνώρισες… Έξω απ' τη Λάμψη του Θέλω σου! Ποτέ Ελεύθερος... Ποτέ Εσύ!... Ότι Είδες, Έμαθες και Γνώρισες… Μια φυλακή για στα όνειρά σου! Κρίμα ξόδεψες μια Ζωή!... Αλλά... Τι κρίμα!... Ήταν Η Δική μου Αυτή Η Ζωή!... Μια Ζωή Ετικέτα!... ΓΙ ΑΥΤΟ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΟΙ!...

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια